De hoeve is gebouwd in 1913 ter vervanging van een door brand verwoeste boerderij uit 1864. De naam was eerst ‘Hoeve De Dankbaarheid’ totdat bleek dat de anonieme gift voor de bouw afkomstig was van Prinses Marianne. De kleine kavels van de oorspronkelijke kolonisten werden samengevoegd tot een grote landbouwkavel van circa 50 hectare, waardoor een grootschaliger vorm van landbouw mogelijk werd.

De zes grote boerderijen van de Maatschappij van Weldadigheid; Hoeve Koning Willem lll in Wilhelminaoord, Hoeve Generaal van den Bosch, Hoeve Amsterdam en Hoeve Utrecht alle drie in Willemsoord en Hoeve ’s Gravenhage in Westvierdenparten (staat er niet meer) hadden aan beide kanten van de grote schuur twee hooischuren staan. Alleen bij hoeve Prinses Marianne is er nog één overgebleven.

Prinses Marianne, dochter van Koning Willem I en zuster van Willem en Frederik heeft via haar vader en broer een binding met de Maatschappij van Weldadigheid. Het is een sterke vrouw die niet erg onder de indruk lijkt van beperkende regels en protocollen. Ze zal één van de meest belangrijke begunstigers van de Maatschappij van Weldadigheid blijken te zijn. Zo heeft zij het ook financieel mogelijk gemaakt om deze boerderij te kunnen bouwen. Zoals het goede gevers in die tijd betaamt, laat zij zich niet voorstaan op haar goedgeefsheid en blijven de giften anoniem. Pas na haar overlijden wordt de naam van De Dankbaarheid veranderd in Hoeve Marianne.